Kerst ‘op een andere wijze’

Maandag 23 december: “s morgens is het leuk om mijn zussen te kunnen begroeten en natuurlijk is het onderwerp ‘hun vertraging’. Gelukkig zijn het twee sterke madammen en hebben ze dit gemakkelijk doorstaan.

Er is echter weinig tijd om te treuzelen want de volgende activiteit is voor enkele dagen inschepen op een woonboot.
Dus snel wat kleren bij elkaar rapen en allemaal samen de auto in naar Sandbrook Inlet Marina in Brooklyn, 41 km ten noorden van Sydney.

Dit wordt onze basis voor de komende dagen. ‘Schipper van dienst’ Alix loodst ons naar ‘Refuge Bay’ waar we de gelegenheid hebben om een duik in het water te wagen, een (kleine) rotsbeklimming te proberen doch voornamelijk van de natuur te genieten.

De eerste avond krijgen we het gezelschap van Andrew, Lindi en hun kinderen, vrienden van Alix en Sarah, die we leerden kennen enkele jaren terug op het huwelijksfeest van Sarah en Alix.
Samen lekker BBQ-eten natuurlijk 😉 en drinken (ik had enkele grote flessen Kasteelbier meegebracht) en wat bijpraten. Andrew weet de mooiste plekken in deze streek en bracht de kinderen – Alix inbegrepen –  naar het strand met waterval in ‘America Bay’.
De nacht op deze woonboot verloopt zonder problemen, al blijft Luce een klein hartje hebben op het water.

De volgende morgen, na het uitgebreide spek-en-eieren-ontbijt,

varen we wat verder stroomopwaarts naar ‘Smiths Creek’ waar het uitzicht al even prachtig is.

Hier is het mooi en rustig om kerstavond in intieme familiekring door te brengen. De menu was geïnspireerd door de beperkte opslagruimte, heel gewoontjes maar daarom zeker niet minder lekker. Ja, een goede spaghetti kan ook een feestmaal zijn.
Het openen van pakjes werd voor dezelfde reden uitgesteld tot we terug op vaste grond zouden zijn. Er werd enkel voor Samuel een kleine uitzondering gemaakt dus mocht hij het grootste pak vanavond al uitpakken.
Je kan je voorstellen dat er vele verhalen en herinneringen werden opgehaald over de ‘good ol’ days’.
Op kerstdag, terug in Sydney, mochten de groten dan ook, na een ‘obligatoire familietoast hun cadeautjes uitpakken.

Donderdag 26 december staan een bezoek aan de ‘Chinese Garden of Friendship’, de ‘Wild Life Sydney Zoo’ en ‘Sea Life Aquarium’ in Darling Harbour geprogrammeerd. De eerste attractie is een mooie wandeling,met natuurlijk zeer mooie familiekiekjes, in de prachtig aangelegde tuin.

De brandende zon kunnen we gelukkig wat vermijden met de wandeling door de fauna en flaura van deze stadsdierentuin die gespecialiseerd is in inheemse diersoorten. Vlinders,  reptielen, spinnen, koala’s, wombat’s, wallabi’s, hagedissen en niet te missen – REX, de vijf meter grote krokodil.

Hierna is het maar een kleine stap naar het Sea Life Aquarium waar we wandelend door diverse onderwatertunnels de pijlstaartroggen, zeekoeien, kwallen, reuzenkreeften, haaien en honderden andere vissoorten kunnen bewonderen.

De rit naar en terug op de trein was ook een belevenis, temeer daar men hier ‘convertible seats’ hebben die voor een groepje zeer interessant zijn om bij elkaar te zitten.

Als allerlaatste attractie van de dag gaan we ‘in vip style’ kijken naar de film ‘ The Hobbit’in 3D. Terwijl we ondergedompeld worden in de mythische wereld worden we verwend met hapjes en drankjes.
Na deze drukke dag is er niemand die in slaap moet gewiegd worden.

Vrijdag 27 december: ‘Opera House’ en ‘Harbour Bridge’, zowel te voet als van op het water is dit een uitzicht die je niet mag gemist hebben.  De twee uur durende cruise door de drukke haven is alvast een zeer interessante toeristische bezienswaardigheid. Ook hier kunnen de traditionele kiekjes met achtergrond niet ontbreken!

Over gevangenen, Tamaanse duivels, en verloren kerstgevoel.

Donderdag 19 december, een dag die ons zeker zal  bijblijven, alleen al door de temperatuur van 37°C.
Deze dag starten we met een rondrit op de hop-on/hop-off bus. Zo komen we voorbij de ‘hilights of the city’ en kunnen we gemakkelijker een keuze maken welke we later een bezoekje brengen. Gelukkig begint de tour al om 10 uur zodat we de hoogste temperatuurmoment van de dag niet op het open bovendek hoeven door te brengen. Zoals verwacht zijn sommige plaatsen interessanter dan andere, maar Luce heeft een lichte voorkeur voor de winkelstraten. Op de middag is het meest aangewezen om in de airconditioneerde winkels rond te lopen dan in de brandende zon, dus is de keuze eenvoudig.

‘s Namiddags rijden we dan even naar de top van ‘Mount Wellington’, de berg die uitsteekt boven de stad Hobart. Van daaruit hebben we een uitstekend panorama over de tweede oudste stad van Australië. Hier is het niet alleen 15°C graden koeler dan in het dal, er is natuurlijk ook veel meer wind, wat zorgt voor mijn eerste verkoudheid deze trip.
Voor het diner hebben we gekozen voor een gezellig visrestaurantje waar we genieten van oesters, lekker bereide vis en heerlijke wijn en plaatselijk bier.
Na deze hete en vermoeiende dag is er niet veel nodig om ons in een diepe slaap te brengen.

Vrijdag 20 december, dierendag!
Eén van de redenen voor ons verblijf in Tasmanië, is de Tasmaanse Duivel! Dit kleiner dan verwacht beestje heeft een stevige reputatie die we wel eens wilden bekijken. Aangezien deze potentieel gevaarlijke carnivoor nog maar weinig in het wild voorkomt, bezoeken we het Bonorong Wildlife Sanctuary in Brighton. Daar worden gewonde en verweesde dieren verzorgd en nadien, indien mogelijk, terug in het wild uitgezet.
Bij de eerste stappen in het park worden we al verwelkomd door de kangoeroes en walibis die we uit de handpalm kunnen voeden. Verderop zijn dan de Tasmanian devil en de koala’s, emu’s, wombat’s, enz..
Het nobele werk van deze verzorgers is zeker het bezoek waard.
De volgende halte is ‘Bruny Island’ alwaar we hopen om enkele pinquins te zien. De hele rit ernaartoe is op zich al een belevenis want na de overzettocht is 80% van de weg in gravel in plaats van asfalt.  Helemaal onderaan het eiland staat een vuurtoren van waaruit men meestal wat pinquins kon spotten. Helaas waren ze waarschijnlijk, net zoals wij net op vakantie, wij hebben er jammer genoeg geen gezien.
Op de terugweg hebben we dan een kleine pitstop gemaakt, waar we een lekkere ‘scallop pie’ gegeten hebben. Dit is een portie Sint Jacobsvruchten met currysaus in bladerdeeg gebakken. Heel lekkerrrrr.
Terug in Hobart sluiten we de avond af in een gezellig plaatselijk grillrestaurant waar we verrast worden door een serveuze uit Aarschot! Zij was blij om even haar moedertaal te horen en te kunnen spreken.

Zaterdag 21 december, onze laatste volledige dag in Tasmanië.
De zaterdagmarkt is gezellig druk onder de dragelijke 18°C. Veel kraampjes met ambachtelijke spullen, voornamelijk uit hout waardoor we deze niet kunnen meenemen. Toch vindt Luce enkele opmerkelijke spulletjes die ons later nog zullen doen herinneren aan deze plaats.
Na de middag rijden we de bijna 100 km verre rit naar “Port Arthur’. In deze ruïne van de voormalige gevangenis leren we  het verhaal van de duizenden gevangenen die hier hun tijd moesten uitzitten. Er waren echter ook wat ‘positieve’ kanten aan deze instelling aangezien hier de eerste zorgen voor de ‘geesteszieken’ en de … werden opgestart in 1853. De gids leidt ons door de geschiedenis en als afsluiter varen we nog een rondje door de baai langs het ‘dodeneiland’ waar alle gestorvenen begraven liggen.
Deze laatste avond in Tasmanië sluiten we af met een diner in hetzelfde restaurant als gisteren.
Zondagmorgen is het inpakken, uitchecken en de dag brengen we door met een bezoek aan het Tasmanian Museum. Hier wordt de geschiedenis van dit eiland mooi weergegeven en ook een gedeelte oude en moderne kunst.

Op de middag eten we een lichte lunch in een restaurantje met zicht op de haven waarna we een wandeling in de stad maken om de kerstsfeer te zoeken want eigenlijk hebben we deze nog steeds niet echt gevoeld.
De warmte en de weinige voorkomende kerstbomen zoals wij ze kennen zijn daar wel enigszins de oorzaak van.
’s Avonds nemen we dan de vlucht terug naar Sydney, waar we opgewacht worden door mijn twee oudere zussen, die gisteren met 13 uur vertraging zijn toegekomen.

Van de Hel naar de Hemel – From Hell to Heaven.

Na de lange vlucht van Brussel, via Abu Dhabi naar Sydney, waren we tevreden om een rustige dag te kunnen doorbrengen met en bij mijn broer. De volgende morgen stond al namelijk de volgende vlucht gepland, deze naar Tasmanië.
Met een beetje vertraging was het weerzien wel verrassend, want hij (en wij trouwens ook) veranderen niet echt meer hé. Het was al een paar jaar geleden dat wij elkaar in levende lijve hadden gezien.
De eerste dag in Sydney was er een om te recupereren van de 36 uur durende tocht van 16.745 km. Een nachtje in een degelijk bed is dan zeker welkom.

De volgende ‘vroege’ morgen, zaten we alweer op het vliegtuig, deze keer met bestemming Hobart, de hoofdstad van Tasmanië.
Hier blijven we vijf dagen om het eiland te ontdekken en van de plaatselijke cultuur te proeven.
Na het ophalen van de huurauto, een SUV met pit, reden we naar het centrum van Hobart om in te checken en daarna onze tocht te starten.
Het eerste wat we bezoeken is de oudste gevangenis en de oudste katholieke kerk in Richmond. Het contrast is zeer overweldigend.
De omstandigheden waarin men hier moest proberen te overleven waren zeker ‘gene kattepis’.

Later op de dag hebben we wat in de winkelstraten en op de pleintjes rond gekuierd en wat informatie gaan inwinnen voor de volgende dagen.

De laatste voorbereidingen … the final preparations …

Niet lang meer en dan zijn we onderweg. Zoals meestal is er nog van alles te regelen in die korte tijd: mijn internationaal rijbewijs gaan afhalen, de valiezen inpakken, Luce is nog bezig om een paar kledingstukken te naaien, enz…
Er zijn natuurlijk al heel wat zaken geregeld, de visum, de overnachtingen in Tasmanië en Australië, de auto is gehuurd, de planning voor de eerste dagen is zo goed als volzet.
Zoals verwacht komen de reiskriebels al een beetje naar boven, maar dat is gezond hé.

Just a little while, and then we’re off. As usual, many things still have to be done in that short time, pick up my international driver’s license, packing, Luce is still sewing a few clothes, etc. ..
Many items have already been settled, visa, the accommodation in Tasmania and Australia, the car is rented, the planning for the first days in Tasmanië is almost complete.
And as expected, we’re having travel anxiety, but that’s healthy.

Een eiland om te ontdekken.

Down Under, to the other side of the world !

Het is zover!   De plannen beginnen een concrete vorm aan te nemen.
De reis is geboekt, dus kan het verder uitwerken van deze uitzonderlijke trip naar de andere kant van de wereld onder handen genomen worden.

Een eerste vereiste was het aanvragen van nieuwe paspoorten, onze oude exemplaren zijn niet lang genoeg meer geldig en we willen geen enkel risico lopen.

De tickets die we nu al hebben, zijn wel enkel voor de grote trip (Brussel – Sydney) heen en terug. 
Nu moeten we wel nog de kleinere trips regelen aangezien we de eerste week willen doorbrengen in Tasmanië.
We worden in Sydney, bij mijn broer en schoonzus verwacht, om samen met mijn twee oudere zussen en schoonbroer, de kerst- en nieuwjaarsdagen door te brengen.

************************************************************************************************************************************

The plans start to take shape.
The trip is booked, now, further details of this exceptional trip to the other side of the world, have to be defined.

A first step was applying for new passports, our old ones are no longer valid and we do not want to take any risks.

We have already the tickets for the big trip (Brussels – Sydney) and back.
Now we still have to arrange the smaller trips as we want to spend the first week in Tasmania.
We are expected in Sydney, at my brother and sister in law, together with my two elder sisters and brother in law, to spent Christmas and New Year  together.

Voor een deugddoende ‘summerbreak’ naar de zon!

We zijn klaar om even lekker van de zon te genieten, ‘alles kan, niets moet’!

Ergens in de Atlantische oceaan, op een eiland niet ver van de West-Afrikaanse kust, zal de zon wel zeker van de partij zijn.
De valiezen zijn klaar, alle documenten bij de hand, het goede humeur is er ook al.

In het midden van de vlakte.

Milaan: in het latijns: Mediolanum, wat betekent “in het midden van de vlakte”. Daar bevindt zich de stad die wij gaan bezoeken. In feite is het niet voor de stad op zich dat wij gaan, maar om Leentje en Jeroen uit te wuiven, voordat zij naar ‘het Oosten’ vertrekken. Hun reisverhaal kan je lezen op hun blog.
Het is een onweerstaanbare drang van Luce om haar dochterken nog eens te knuffelen en wie ben ik om dat tegen te houden hé. Het zal zeker een leuk maar toch een emotioneel geladen tussendoortje zijn.

Voor ons is het alvast een snel uitstapje, drie dagen en twee nachten, met een goedkope vlucht.
Het opzoeken, vergelijken en boeken ervan is natuurlijk gemakkelijk te realiseren door de vele verlofdagen die Luce nog heeft opgenomen de voorbije week.

Milan, stiamo arrivando!

 

 

The Highlands, Nessie and Harry Potter.

Onze rondreis zetten we verder richting Inverness en daarbij kan de traditionele zoektochttentoonstelling over Nessie niet ontbreken. Hij of zij was echter niet irl te bespeuren. 😉
De B&B die we in de streek rond de Ben Nevis hadden geboekt, Garadh Buidhe, wat ‘gele tuin’ betekent, lag volledig in the middle of nowhere. Daardoor was het er zo heerlijk rustig en stil en vooral heel donker ’s nachts.

Maandag gingen we Harry Potter achterna, in Glenfinnan staat de brug die in verschillende Harry Potter-films te zien is. Twee keer per dag stoomt de trein over de brug, en echt stomen, want het is een stoomtrein, en er is toch wel wat brandstof nodig om de trein in beweging te krijgen. Op het traject tussen Fort William en het eindstation te Mallaig stoken ze 3,5 ton kolen, op. We zijn de trein gevolgd tot in het eindstation, daar kon je dan wat foto’s maken van het interieur van de trein. Daar hebben we dan ook ‘fish and chips‘ gegeten (niet in de trein, wel aan ’t station). Dit zag er alvast iets meer appetijtelijker uit dan ‘Haggis‘, het traditioneel Schots gerecht van schapenmaag of runderdarm, gevuld met stukjes hart, long, lever, niervet en havermout.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Wiskey & Highlandgames

Dag 5 al van onze vakantie in Schotland…

En we zijn deze dag goed begonnen, na een uitgebreid ontbijt, een korte tussenstop in een lokale stoffenwinkel, zijn we gestopt aan één van de wiskey stokerijen, Glenfiddich. Binnen zonder entréegeld te moeten betalen, een uitgebreide rondleiding, een ‘fijne’ proeverij en dan het ‘obligate’ maar altijd leuke shopmoment , waar we ons hebben laten verleiden tot de aankoop van een fles Glenfiddich van 18 jaar oud. De bijhorende proeversglazen hebben we ons ook maar aangeschaft, kwestie van het goed te doen hé… 😉 Er was ook een fles verkrijgbaar van 50 jaar oud, en met de 50ste verjaardag van Yves in het vooruitzicht, was de verleiding groot om deze fles mee terug te brengen naar België, alleen de prijs hé, 10.000 GBP was er toch wat over…Het is en blijft een slordige 11.500 EUR,…;-)

Daarna gingen het richting Nairn, onvervalste (echte dus) Highlandgames stonden op het programma. Dans, pipermusic, paalwerpen, kogelslingeren, gewicht over de balk, touwtrekken…dit alles gepaard met de nodige drank. Gelukkig was ook vandaag de zon ons goed gezind, de hele dag bleef het droog en de zon was ook een groot gedeelte van de dag van de partij.

Morgen trekken we verder, noordelijker, in the Highlands.

Day 5 of our stay in Scotland…

After breakfast, we started the day with a visit at Glenfiddich, a wiskey distillery. We didn’t have to pay admission fee, we had a nice tour and a great ‘wiskey tasting’ and we finished our visit at the ‘Glenfiddich shop’ where we bought a 18 year old Glenfiddich Wiskey. The glasses, especially made to taste, were also bought, we just want to do it the right way…;-). Our attention was attracted to one particular bottle in the store, a wiskey of 50 years old, a perfect gift for the 50th birthday of Yves, if only it had been cheaper than 10.000 GBP 😉 (11.500 EUR…)

Next stop was at Nairn, ‘genuine’ Highlandgames, dance, pipermusic, cabertoss, Scottish hammer throw, weight over the bar, tug of war…in combination with a lot of beer. Fortunately no rain, a dry and sunny day.

Tomorrow we are travelling  further up north.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Edinburgh zoals het is … Edinburgh as it is …

Onze aankomst in Schotland, meer bepaald in Edinburgh, was typisch Schots: regen, veel regen, toch de eerste dag. Na de toeristische trekpleisters bezocht te hebben, waren we eigenlijk al het gure weer al een beetj beu. Gelukkig is het de tweede dag vrij droog gebleven zodat we de ‘Highlight’ van ons bezoek aan de Schotse hoofdstad – de Military Tattoo – op z’n best hebben kunnen zien. De verrassing van deze avond is dat dit evenement, net op de avond dat wij er waren, opgenomen werd door de BBC. We kunnen dit opnemen als het uitgezonden wordt, en de show terugzien, die we zelf in levende lijve hebben meegemaakt.
De eerste dagen zijn alvast druk maar vlot verlopen en we genieten hier vooral van de mooie landschappen en de gastvrijheid van de ‘locals’.

Our arrival in Scotland, particularly in Edinburgh, was typical: rain, lots of rain, especially the first day. After having visited the tourist attractions, we were a bit tired of the rainy weather. Fortunately, the second day, we stayed dry for the highlights of our visit to the Scottish capital – the Military Tattoo. The surprise of this evening is that this event, on the night we were there, was recorded by the BBC. We’ll record it wen it will be broadcasted and ca watch the show which we have seen in real life.
The first days are all busy but everything went smoothly, and we especially enjoy the beautiful scenery and the hospitality of the locals.

Deze slideshow vereist JavaScript.